Arnon Grünberg schreef onlangs een essay, waarin hij het voor Mark Rutte opneemt en Pieter Omtzigt met Monika Lewinski vergelijkt. Grünberg vindt dat de kindertoeslagaffaire eigenlijk van dezelfde categorie is als Monika’s blow-job, een akkefietje dat niet mocht leiden tot Clinton’s post-coitus aftreden.
Als dit stuk, pardon, ‘essay’ in de satirische Speld zou verschijnen, dan zou ik het als een mislukte grap beschouwen. Maar nee, het verscheen in de Volkskrant, en was bedoeld als een bloedserieuze apologetiek van de leugens van Rutte. Jarenlang schreef Grünberg zeer kritische column in de Volkskrant, waarin hij regelmatig het beleid van de VVD/Rutte bekritiseerde. Hoe kan hij ineens zo’n ommezwaai maken en Rutte’s best friend worden? Misschien leidt hij ook aan ‘selectief geheugenverlies’ net als onze ‘dementerende’ minister-president?
Grünberg is het schoolvoorbeeld van de Nederlandse culturele elite, die door eigen filter bubbel het verband met de werkelijkheid en het Nederlandse volk totaal kwijt is geraakt. Hetzelfde geldt voor de partij, die Grünberg tracht te verdedigen – de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie. Er is niets ‘volks’ aan deze partij. Het woord ‘volk’ moet vervangen worden door het woord ‘elite’. De Elitepartij voor Vrijheid en Democratie, kortweg EVD. Want alleen maar de elite mag profiteren van de exclusieve democratie, die Nederland onder leiding van Rutte is geworden.
Deze zelfbenoemde troubadour van Rutte woont, voor zo ver ik het weet, niet in een sociale huurwoning in een achterstandswijk van Den Haag, maar verblijft grotendeels op een veilige afstand in New York. Vandaar is zijn zeer ongelukkige vergelijking van Pieter Omtzigt met Monika Lewinski. Blijkbaar is Grünberg zodanig geamerikaniseerd geraakt, dat daardoor zijn beoordelingsvermogen aangetast is.
Daarbij bagatelliseert hij het feit dat de VVD onder leiding van Rutten al decennia lang het sociale fundament van de Nederlandse samenleving ondermijnt. Met sociale fundament bedoel ik dat de Nederlanders van oudsher een volk is dat samen (op een sociale manier) oplossingen vindt voor alle problemen; Nederlanders hebben samen dit land van de zee veroverd. Samen bouwden Nederlanders met eigen handen dit land. Fransen en Duitsers gingen steeds richting het Oosten (Rusland), Nederlanders gingen noodgedwongen steeds richting het Westen – richting de zee. De zee/Oceaan te bedwingen was voor Nederlanders makkelijker dan de Oost-buren te bedwingen. Nederlanders gingen systematisch en collectief aan de slag – samen onderhielden Nederlanders van oudsher de dijken. Geen Koning van Spanje kon beter bepalen hoe Nederlanders eigen dijken konden onderhouden. Het Nederlandse landschap met polders en dijken beïnvloedde ook het politieke landschap in de Lage Landen en de bestuurscultuur, want als je sinds kinds af aan jezelf aanleert om samen met je dorpsgenoten de dijken te bouwen en te onderhouden, oftewel algemeen belang nastreeft, dan ga jij ook op deze sociale manier andere problemen aanpakken. Handelen niet vanuit eigen belang, maar vanuit algemeen belang en solidariteitsprincipe. Via een omweg van altruïsme en een collectieve inspanning wordt je individuele welzijn bevordert.
Deze oer-Hollandse dijken-mentaliteit staat haaks op het Angelsaksische gedachte/model van het nastreven van eigen belang (Adam Smith) of ‘greed is good’-mentaliteit van Boris Johnson. 10 jaar van Ruttinisme bevestigen dat. Ook de misstaanden in de VS, waarbij het verschil tussen arm en rijk enorm is, bewijzen dat de ideeën van de Engelse grondlegger van de politieke economie (Adam Smith) waanideeën zijn. Het neoliberalisme en de marktwerking in verschillende sectoren, die het algemeen belang dienen te waarborgen zoals in de zorg, onderwijs en woonmarkt, zorgen ervoor dat de oer-Hollandse ‘dijken’ geprivatiseerd worden, vaak door de buitenlandse (Amerikaanse of Chinese) corporaties. Het particuliere bedrijfsbelang, dat gebaseerd is op het winstbejag en het kosten drukken, gaat ten koste van de ‘dijken’ zelf, uiteindelijk gaat het ten koste van het algemeen belang en van het volk.
Met andere worden hebben Nederlanders meer aanleg voor samenwerking en democratie, dan de individualistische Angelsaksen. Daarom is de Amerikaanse en Britse democratie niets anders is dan de verkapte plutocratie (macht van het grootkapitaal). Daarom moeten we een duidelijk onderscheid maken tussen de Amerikaanse (Angelsaksische) ‘elitaire’, exclusieve democratie, die de VVD implementeert, en de traditionele Nederlandse inclusieve burger-democratie, die op solidariteitsprincipe gebaseerd is. De tweede variant staat wat mij betreft aanzienlijk dichter bij de idealen van de democratie, omdat het bijna alle spectrum van de Nederlandse bevolking vertegenwoordigt. Er is geen democratie zonder demos (de burger). Zodra de demos gemanipuleerd en bedrogen wordt door de elite, ontaardt de democratie in de elitaire dictatuur, die eigen macht alleen maar met leugens en de politie (staatsterreur) kan behouden, wat in de Sovjet-Unie gebeurde. Ironisch genoeg belandde het Westen zelf na de val van de SU in de Orwelliaanse BigBrother nachtmerrie.
Zo ontaarde de democratie in politieke marketing met targeten van electorale doelgroepen via Facebook, zo werd de Westerse (Amerikaanse) democratie een simulacrum, een schijnbeeld, dat niets met de werkelijkheid te maken heeft, waarover Franse socioloog en filosoof Baudriallard schreef.
De oer-Hollandse dijk staat als symbool voor het beschermen van de Nederlandse parlementaire democratie en het beschermen van algemeen belang.
Helaas maakt Rutte al decennia lang de oer-Hollandse ‘dijken’ kapot.
Rutte ontwikkelde zich de laatste jaren tot een soort polder ’koning’, die kan bepalen over welke zaken hij de Tweede Kamer wil inlichten en welke stukken, die hij naar de Tweede Kamer stuurt, zwart worden gelakt of niet. Het ondermijnen van het staatsrecht en schenden van de mensenrechten was en is een doelbewust en planmatig beleid van de VVD onder Rutte.
De kindertoeslagenaffaire is alleen maar het topje van de ijsberg! Het recht is een voorrecht geworden van diegenen, die het kan betalen en kan opeisen met hulp van peperdure advocaten. Keer op keer werd de Nederlandse overheid op de vingers getikt door Brussel in verband met schendingen van mensenrechten. Het land dat altijd bekend stond als boegbeeld van tolerantie en democratie werd geplaagd onder Rutte door zijn fascistoïde systeem, dat alle criticasters en andersdenkenden vermorzelde. De hele politieke bestuurscultuur ging schuiven van progressief en sociaal naar extreem-rechts en asociaal, naar verdeel en heers. De linkse partijen – de PvdA en GroenLinks – zijn schoothondjes van de VVD geworden, die ondanks hun motie van wantrouwen, toch de samenwerking met Rutte niet uitsluiten.
Pieter Omtzigt is geen Monika Lewinski, Arnon Grünberg! Hij is de Twentse Hans Brinker, die samen met Renske Leijten (SP) de gaten in de ‘dijken’ van de Nederlandse democratie en samenleving dicht probeert te maken. Ze zijn helden, die het hele land voor een ramp proberen te behoeden!